Kostot e huamarrjes së Francës janë ngjitur mbi ato të Greqisë dhe afër Italisë
Franca i është bashkuar ‘klubit të huamarrësve më të rrezikshëm’ në “periferinë” e Eurozonës, thonë investitorët e mëdhenj, ndërsa trazirat politike rrezikojnë përpjekjet për t’u përballur me borxhin e saj në rritje.
Kryeministri francez François Bayrou humbi një votëbesim vendimtar për përpjekjet e tij për uljen e deficitit buxhetor, duke rrëzuar qeverinë dhe duke përkeqësuar një krizë që tashmë ka çuar kostot e huamarrjes së Parisit pranë niveleve më të larta që nga kriza e borxheve të Eurozonës.
Në nivelin 3.47 për qind, kostot e huamarrjes dhjetëvjeçare të Francës janë mbi ato të Greqisë, huamarrësi problematik prej kohësh i Eurozonës, prej 3.35 për qind, dhe po afrohen me Italinë në 3.51 për qind, dy prej huamarrësve të konsideruar më të rrezikshëm nga investitorët globalë.
“Franca është periferia e re”, tha Kevin Thozet, anëtar i komitetit të investimeve në kompaninë menaxhuese të aseteve Carmignac.
Interesi shtesë i paguar për obligacionet dhjetëvjeçare të Francës mbi Bundet (obligacionet) gjermane, një masë e kostove shtesë të huamarrjes që kërkojnë investitorët për t’i dhënë hua Parisit, u rrit përsëri në 0.8 pikë përqindjeje të martën, teksa nervozizmi vazhdoi mbi perspektivën ekonomike.
Kostot e huamarrjes 10-vjeçare të Francës ndër më të lartat në Europë
Vendi | Kosto e huamarrjes 10-vjeçare (%) |
|---|---|
SHBA | 4.06 |
Mbretëria e Bashkuar | 4.61 |
Gjermania | 2.66 |
Franca | 3.47 |
Italia | 3.51 |
Greqia | 3.35 |
Spanja | 3.24 |
Këto prime risku shtesë mbi obligacionet e qeverisë franceze po kthehen në “normalitetin e ri”, tha Thozet. Europa po ecën me “shpejtësi të ndryshme. Franca është në korsinë e ngadaltë, Gjermania dhe Europa Jugore po përshpejtojnë.”
Rrëzimi i Bayrou shton presionin mbi presidentin Emmanuel Macron për të gjetur një rrugëdalje nga ngërçi parlamentar për të shmangur trazira sociale dhe tronditje të tregut. Pallati Élysée tha se ai do të emërojë një kryeministër të ri në ditët e ardhshme.
Planet e Bayrou, përfshirë idenë e papëlqyer të heqjes së dy ditëve të festave kombëtare, synonin të fillonin ngushtimin e deficitit të Francës në 4.6 për qind të PBB-së vitin e ardhshëm nga 5.4 për qind deri në fund të vitit 2025. Propozimet e tij tani do të lihen mënjanë dhe pasuesi i tij do të ngarkohet me hartimin e një pakete të re fiskale për vitin 2026, e cila pothuajse me siguri do të zbutet në një përpjekje për të bindur opozitën të abstenojë dhe ta lejojë atë të kalojë.
Raporti borxh ndaj PBB-së së Francës u zgjerua në 113 për qind vitin e kaluar, sipas Eurostat, nga 101 për qind në vitin 2017 kur Macron nisi presidencën e tij. Ai pritet të arrijë në 118 për qind deri në vitin 2026. Agjencia e vlerësimit Moody’s uli vlerësimin e kreditit të vendit në dhjetor. Rivalët S&P Global dhe Fitch e kanë vendosur atë në një perspektivë negative, me Fitch që pritet të publikojë rishikimin më të fundit të vlerësimit të premten.
Menaxherët e fondeve thanë se edhe me largimin e Bayrou, përbërja e parlamentit të Francës do të thotë se ka pak mbështetje për çdo konsolidim buxhetor dhe se ngërçi politik mund të vazhdojë deri në zgjedhjet presidenciale të vitit 2027.
“Franca do të jetë një fëmijë problematik për tregjet e obligacioneve për 18 muajt e ardhshëm,” tha David Zahn, kreu i të ardhurave fikse europiane në Franklin Templeton, duke shtuar se ai priste të shihte “vazhdueshmëri të paqëndrueshmërisë” në tregun e obligacioneve franceze.
Gjatë krizës së borxheve sovrane të Eurozonës që filloi një dekadë e gjysmë më parë, investitorët ndanë vendet anëtare në huamarrës të sigurtë “thelbësorë” dhe ata të rrezikshmit e “periferisë”, ku rendimentet e obligacioneve u ngjitën në nivele të papërballueshme, duke nxitur shpëtimet financiare dhe duke detyruar Bankën Qendrore Europiane të ofronte mbështetje.
Franca është parë prej kohësh si pranë Gjermanisë, edhe pse jo aq e sigurtë sa ekonomia më e madhe e bllokut dhe huamarrësi hezitues prej kohësh, me Parisin të cilësuar si “gjysmë-thelbësor” nga investitorët.
Megjithatë, ky vit ka parë një rritje dramatike të borxhit të huamarrësve tradicionalë të “periferisë”. Kjo ka ndihmuar në zhvendosjen e perceptimit të investitorëve për rrezikshmërinë relative të borxhit francez, edhe pse kostot e huamarrjes së Parisit mbeten shumë poshtë niveleve të arritura nga vendet e “periferisë” gjatë krizës së borxhit.
“Ajo që po shohim sot është një migrim i ngadalshëm i Francës drejt kategorisë së periferisë, përveç nëse politika fiskale rregullohet së shpejti,” tha Tomasz Wieladek, kryestrateg në T Rowe Price.
Protesta dhe greva priten në mbarë vendin të mërkurën, ndërsa qytetarët reagojnë ndaj shkurtimeve të propozuara të shpenzimeve dhe kundër vetë Macron. Thozet i Carmignac tha se trazirat e rënda sociale mund të ushtrojnë më tej presion në rritje mbi rendimentet e obligacioneve.
Edhe aksionet franceze kanë mbetur pas këtë vit, ndërsa pjesa më e madhe e kontinentit ka shijuar rritje të tregjeve të aksioneve.
“Mungesa e qartësisë mbi rrugën përpara dhe dinamika fiskale që po përkeqësohet, do të thotë se primi i riskut mbi obligacionet franceze dhe aksionet vendase ka pak gjasa të ulet ndjeshëm së shpejti,” tha Emmanuel Cau, kreu i strategjisë së aksioneve europiane në Barclays. / FT
Postimi ” Franca i bashkohet ‘periferisë’ së Eurozonës teksa kriza thellohet ” eshte marre nga Revista Monitor.
