E keni vënë re sa zhurmë ka ky qytet nga mëngjesi deri në mbrëmje?!
Po ndaj me ju mëngjesin e një dite.Zgjimi im bëhet nga boria e një makine.
Dikush ka parkuar makinën ngjitur me makinën e dikujt tjetër.Këtu fillon e gjitha. Personi që do të nxjerrë makinën e mban borinë shtypur me qëllim që të zgjojë atë që ka parkuar makinën pran makinës së tij..Në fakt më zgjoi dhe mua me këtë rast.E cfarë më duhet alarmi!
Zgjohem dhe dëshiroj të dëgjoj një muzikë mëngjesi,por JO! Komshiu po dëgjon lajmet e orës tetë.Iku edhe mundësia për të dëgjuar muzikën e mëngjesit sepse e zëvendësova me lajmet e komshiut.Pa dëshirën time mëngjesi im nis kështu.Fundja kush nuk do të informohet për të rejat më të fundit në mbarë botën pa hapur sytë akoma?!
Sapo zbres poshtë pallatit ,shoh personin që shërbeu si alarm zgjimi..Tanimë nuk po mban borinë shtypur por po bërtet sepse ka një orë që po pret aty.
Vazhdoj të eci dhe shoh se ai që kishte parkuar makinën ngjitur me tjetrin kishte zbritur nga pallati.Besoj e kuptoni dhe ju cfarë ndodhi mes tyre.
Arrij te stacioni i autobuzit..Pasi ikën tre autobuza sepse brenda tyre nuk kishte hapesirë as të merrje frymë ,arrij të futem tek i katerti në rradhë.
Katrahura e mëngjesit vazhdon…
Njerëz që shtyjnë njëri- tjetrin shoqëruar me ofendime.Faturino që bërtet dhe grindet me ta.Afrohet dhe te bënë atë pyetjen e tij: Goce:lekë,abone?! “Shpejt se sjam tu të prit ty katër orë”.
Duke ecur, autobuzit i del përpara një makinë që do të parakalojë.Shoferi mezi frenon..Për një moment ne u bëmë “përshesh”.Shoferi ka dal pothuajse i gjithi nga dritarja e autobuzit..Të bërtiturat e tij shkojnë në kup të qiellit.
Kalojnë njëzetë minuta dhe ne jemi akoma aty sepse shoferi vazhdon të grindet me shoferin e makinës që deshi të parakalojë.
Zbres të marr një taksi.Ora ka shkuar 9:50 dhe tashmë është e qartë që unë do të arrij me vonesë në shkollë.
Më në fund arrita.Si mund t’ja shpjegoj profesorit atë që ndodhi dhe që në fakt më ndodh pothuajse cdo ditë?! Normalisht përballja me tërheqjen e vëmendjes për vonesën sdo të bëjë gjë tjetër përvec se do të më shtojë mërzitjen dhe stresin që më është akumuluar që nga zgjimi deri tani.
Ulem. Vazhdojmë mësimin.Koka po më vlon,veshët më bucasin si bori dhe përqëndrimi im është zero “me bisht”.
Duket si një ditë e keqe por ju e dini që është një ditë normale për mua dhe për shumë qytetarë të këtij qyteti.
E lodhshme ta mendosh e jo më ta jetosh! Tirana një metropol i zhurmshëm !
Mariola Alia
Universiteti Mesdhetar Shqipërisë
Programi i studimit Komunikim dhe Marrëdhënie me Publikun
Maj, 2022
